บทที่ 20

ครู่ต่อมา เสียงเคาะประตูเบาๆ ก็ดังขึ้น

“คุณพ่อครับ คุณแม่ครับ อาหารเย็นพร้อมแล้วครับ” เสียงของโลแกนดังลอดเข้ามาอย่างระมัดระวัง ฟังดูลังเล

โดยไม่เงยหน้าขึ้นมอง อาเธอร์ตอบกลับ “รู้แล้ว”

แคโรไลน์ปิดหนังสือแล้วลุกขึ้นยืน บังเอิญเห็นศีรษะเล็กๆ ของโลแกนที่แอบมองมาจากหลังประตู หัวใจของเธอเจ็บแปลบด้วยควา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ